Berkelprent in Eybergse Zang-Lust uit 1680

 Onbekend is de maker van deze Berkelprent, die is afgedrukt voorin het in 1680 verschenen Eibergse Sluiterbundel.

Een niet vaak gepubliceerde Berkelprent is een van de fraaiste afbeeldingen in werk van dichter Willem Sluiter. Deze prijkt voorin Sluiters Eybergse Zang-Lust uit 1680 (tweede druk). Op het onderste deel van de prent, waarvan de maker niet bekend is, is de door Sluiter bezongen Berkel te zien (hij is nog de belangrijkste Berkeldichter), met Eibergen op de achtergrond. De spitse kerktoren duidt erop dat het deze plaats betreft, waar Sluiter van 1653 tot 1673 predikant was.

Hierboven toont dit juweeltje van prentkunst een ander tafereel. Hoog aan de hemel staat de zon, waarvan alleen het onderste randje is te zien. De brede zonnestralen gaan bovenaan iets schuil achter een door twee engeltjes vastgehouden titel, maar onthullen vooral scherp hieronder twee op de wolken gezeten mensen (vrouwen?).

In hun midden staat een niet al te sierlijke zwaan, die kan zijn afgebeeld als een teken van trouw, maar ook om allerlei andere voortreffelijke eigenschappen. Het had ook een herinnering kunnen zijn aan de zwanendriften van de machtige graaf Van Dalen van Huis Diepenheim die eeuwen geleden al van het Westerflier bij Diepenheim over de Berkel tot de molen Vorewerck bij Eibergen zwommen.

De figuur rechts schrijft in een groot boek en de figuur links lijkt, met een boek voor zich en omringd door muziekinstrumenten, te zingen. Een exemplaar van deze zeer zeldzame bundel is met hulp van Sluiterbibliograaf Georg Hartong, die ook een belangrijk aandeel heeft in de Eibergse Sluitercollectie, jaren geleden in het bezit gekomen van het Staring Instituut in Doetinchem (nu Erfgoedcentrum Achterhoek en Liemers). Achteraf heeft Hartong er spijt van dat hij dit werk van Sluiter niet heeft ondergebracht bij Museum de Scheper, waar dit pronkstuk ontbreekt.