Gedicht Aad Eerland: Willem Sluiter en zijn leeuwerikslied

Prent op het titelblad van Vreugt- en liefde-sangen van Willem Sluiter.

Werk van dichter en dominee Willem Sluiter (1627-1673) en de schrijver Hendrik Willem Heuvel (1864-1926) is op zaterdag 8 september 2018 weer samengebracht, in een cultureel festijn bij boerderijmuseum De Lebbenbrugge in Borculo. Op initiatief van de studiegroep Hendrik Willem Heuvel. Het inspireerde Aad Eerland tot het gedicht Willem Sluiter en zijn leeuwerikslied.

               Willem Sluiter en zijn leeuwerikslied

Als door een scherp gepunte stift

is uw hemels leeuwerikslied

in mijn jeugdgeheugen gegrift.

Loop ik door onze geboortestreek,

ik zing het lied soms zacht voor mij

uit – niet verdwenen al uw verzen

in de nevel van het verleden.

Hoe doodeenvoudig leefde u als

plattelandspredikant én poëet

in stille afzondering – tijdens

hevige winters als een kluizenaar

in zijn kluis. Aan de keukentafel

schreef u bezield uw geestelijke

liederen en poëzie – rijmwoorden

onvermijdelijk gevonden. Een vonk

kan de mens in zichzelf ontsteken

door uw opwekkende gezangen

te zingen – waarachtig vrij worden,

op aarde al in de hemel verkeren.

Voortdurend mét de levenden waar

u thuishoorde, blijft u – ooit dichtte u

voor dit oude land de vreugdenaam

Achterhoek. Door onze Achterhoek

wandel ik. Boven weiden en akkers,

vol regenwormtunneltjes, is uit

zijn slordige bouwsel op de grond

uiterst welluidend een leeuwerik

omhooggestegen. Aanhoudend turen

mijn ogen naar de zingende stip

in de zachtblauwe hemel. Hangt

aan die stip de eeuwigheid?

Aad Eerland